گل بنفشه:
تاکنون بیش از500 گونه بنفشه در جهان شناخته شده اند که19 گونه آن بومی ایران است.گل بنفشه رنگ های بسیار متنوعی از زرد، سفید، بنفش، ارغوانی تا آمیزه ای از این رنگ ها دارد.
در ایران بنفشه معطر و بنفشه سه رنگ که بومی ایران هستند و همچنین بنفشه های دو رگه زینتی، که به بنفشه فرنگی شهرت دارند، بیش از دیگر گونه ها یافت می شود.
بنفشه، در بیشتر منطقه های کوهستانی ایران به ویژه در شمال و شمال غربی کشور به صورت خودرو می روید. گل های معطر آن دارای بوی خوشِ ملایم است و به رنگ های بنفش، آبی و سفید از اواخر زمستان تا اوایل بهار ظاهر می شوند. بنفشه معطر در زمین های مرطوب و سایه دار، در کنار جویبارها و زیر درختان می روید.
بنفشه سه رنگ گیاهی علفی و چند ساله با عمری کوتاه است. این گونه بنفشه بومی اروپا و منطقه های معتدل آسیا و ایران است. در شمال و شمال غربی و غرب ایران به صورت خودرو می روید. گل های این نوع بنفشه معمولا دارای سه رنگ مشخص هستند که از ترکیب رنگ های زرد، ارغوانی، آبی نیلی و سفید به وجود آمده اند.
نحوه کاشت: برای پرورش گیاه دانه های رسیده را در اوایل تابستان یعنی در نیمه اول تیر ماه کاشته و سپس موقعی که گیاه جوان دارای 3 تا 4 برگ گردید آنها را در شهریور ماه نشاء می کنند با این روش گیاهان نشاء شده در بهار گل می دهند ولی در اگر دانه های گیاه در اردیبهشت ماه کاشته شوند گلهای آن پس از نشاء در زمان 3 تا 4 برگی در پائیز ظاهر خواهد شد. میزان بذر مورد نیاز در هر هکتار 4 تا 6 کیلوگرم می باشد.
گل لاله:
لاله گیاهی است بابرگهای نواری پهن و گلهای زیبا با رنگهای متنوع(قرمز-زرد-صورتی-بنفش-نارنجی-دورنگ و...)ازنظر باغبانی به دو گروه تقسیم می شود :لاله هایی باشاخه گلدهنده بلند که مناسب گل شاخه بریده هستند و لاله هایی بادمگل کوتاه و گلهای درشت که بیشتر در گلدان کشت می گردند. این گل باید دارای نور آفتاب باشد.
نحوه کاشت: پیازها را در دمای ۱۵تا۲۰درجه انبار کرده ودر آبان ماه در عمق 12 تا 20 سانتی متری بکارید.خاک لاله باید زهکشی مناسبی داشته باشد تا پیازها نپوسند.گلدانها به مدت ۶هفته در دمای ۴درجه و۶هفتهدر دمای۵-۱۰درجه قرار داده می شوند و سپس به گلخانه سرد(۱۵درجه)منتقل می گردند.به تدریج ریشه ها و برگها رشد کرده و بسته به گونه گیاه جوانه گل نیز ظاهر می شود.
گل میمون:
گل در گیاه میمون به صورتی بسیار زیبا می روید، یعنی خوشه ای از گلهای رنگی روی این گیاه تیره ظاهر می شود که زیبایی فراوانی به فضای منزل شما خواهد بخشید
گیاهی دائمی است و ولی چون تنها تا دمای صفر درجه سانتیگراد را قادر به تحمل می باشد اکثرا" به عنوان گیاه یک ساله کشت می شود. در نواحی که دارای زمستانهای نه چندان سرد هستند ( حداقل حرارت صفر درجه ) این گیاه سرمای زمستان را تحمل نموده و در سال دوم گلدهی خوبی دارد. ولی در سالهای بعد چنانچه باقی بماند مرغوبت خود را ازدست می دهد.
نحوه کاشت: کاشت میمون نیز همانند بنفشه است. یعنی باید بذرها را در شهریور ماه بکارید و سپس در زمین اصلی نشاء کنید تا در فصل زیبای بهار گلهای آن جلوه بخش منزل شما شوند. بذر میمون بسیار ریزی است و تنها باید روی سطح خاک پاشیده شوند و با اندکی فشار به خاک بچسبند. وقتی گیاه 3 تا 4 برگ درآورد باید سر آن را قطع کرد تا گیاه چند شاخه و زیباتر شود.
بهتر است گل میمون در محلهای آفتابگیرکاشته شود، البته حاشیه های نیمه سایه نیز مناسب هستند . لازم به ذکر است که نشای میمون در اواخر زمستان برای فروش عرضه می شود که می توانید آنها را خریداری کنید و در باغچه منزلتان بکارید
گل پامچال:
گل پامچال از اولین پیام آوران بهار است. بیشتر گونه های این گیاه علفی و چند ساله است و نزدیک به400 گونه آن در سراسر جهان شناخته شده است، پامچال ها بومی مناطق معتدل و کوهستان های سردسیر نیمکره شمالی هستند.
گونه های مختلف پامچال در مرداب ها و زمین های مرطوب منطقه های معتدل و کوهستان های بلند و سردسیر می رویند. بعضی از گونه های پامچال به سرما و یخبندان حساس و بعضی دیگر مقاوم هستند. گلهای پامچال به رنگ های صورتی، آبی، سفید، زرد، قرمز و ارغوانی هستند و گاهی به صورت منفرد، و در بعضی گونه ها به صورت مجتمع در بین برگ ها قرار دارند
طریقه کاشت: برای کاشت این گل ابتدا باید گلدان ها را از خاک غنی از شن به همراه کودهای گیاهی و دیگر چیزها پر کنید و دانه ها را در عمق 15 سانتی متری بکارید. بوته این گیاه را در اوایل پاییز بکارید. توجه داتشته باشید که گل پامچال برای رشد نیازمند رطوبت و درجه حرارت خنک است. گلدان را در معرض نور مستقیم خورشید قرار دهید. خاک گلدان باید همیشه مرطوب باشد و سعی کنید در کف گلدان دو یا سه سوراخ ایجاد کنید.
گل محمدی:
این گیاه درختچه ی کوچکی است با شاخه های زیاد و تیغهای ریز، برگهای آن روی سبز براق و پشت خزی دارند. گلهای آن صورتی کمرنگ می باشند و بسیار معطراند. این گلها در بهار شکوفه می زنند. محل رویش این گیاه اکثرا در ایران بخصوص در کاشان، قمصر، راوند، میمند، آذربایجان و قزوین می باشد.
طریقه کاشت: گل محمدی بیشتر در مقادیر زیاد کاشت می شوند و کمتر به صورت تکی و گلدانی هستند. در اینجا نیز طریقه کاشت آن ها به صورت گسترده اشاره می کنیم.
یکی از مهمترین عملیات پیش از شروع کشت، شخم عمیق است. شخم ، لایههای فشردهای را که باعث محدود شدن رشد ریشه می شوند، میشکند . کاشت به شیوه دستی انجام میشود و فواصل ردیفها و بوتهها بستگی به اهداف کاشت دارد. اگر هدف، احداث پرچین اطراف باغ باشد، فاصله ردیفها 5/2-2 متر و فاصله بین بوتهها 5/1-1 متر در نظر گرفته میشود. در صورتیکه هدف، احداث گلستان باشد در کشت کرتی فاصلهها را 5/3×5/2 متر و در جوی و پشته 3×2 متر در نظر میگیرند.
مصرف کود دامی کاملاً پوسیده، پیش از احداث گلستان و به صورت جایگزینی در گودال به مقدار 20-10 تن در هکتار ضروری است. همچنین دادن کود دامی به مقدار 10 تن در هکتار بعد از هرس گلستانها، مفید است.